Patronlarımızdan neler bekleriz? Anlayış, sağ duyu, cesaret, belki biraz da destek.. Fakat bu özellikleri herzaman bir arada bulduğumuz söylenemez. Aksine çalışanları yeri geldiğinde sıkıntıya düşürecek karaktere sahip patronlar sıksık çıkar karşımıza. İş dünyası liderleriyle ilgili alçak gönüllülüğü ve duygusal zekayı öven çok sayıda kitap ve makalenin abartmasına rağmen, narsizmin modern işyerlerinde çok sık görülmesi göz ardı edilen bir gerçek. Son zamanlarda iş dünyası liderliğinde önemli bir kişilik değişkeni olarak narsizm daha fazla ilgi çekiyor ve bu konu, çok sayıda kitabın ve araştırmanın konusu olmaya devam ediyor.
Narsist bir patronla çalışmak hoş olmayan bir durum olabilir, önemli olan bu tür patronlarla anlaşabilmek için narsizmin doğasını anlayıp bir strateji geliştirebilmektir.
Öncelikle narsizm için asıl kriterlerin neler olduğunu bilmek gerekir. Psikolog/psikiyatristlerin kutsal kitabı olan DSM (Diagnostic and Statistical Manual)’deki tanıma bakacak olursak; yaygın bir görkemlilik/büyüklük (grandiosity) örüntüsü , empati yoksunluğu ve yetişkinlikte başlamış ve şu an farklı ortamlarda var olan aşağıdaki maddelerden beş yada daha fazlasına sahip olmak narsistik kişiliğe sahip olunduğunu anlamak için yeterli:
1. Kendine ait düşüncelerde görkemliliğe/büyüklüğe sahip olmak
2. Sınırsız güç, başarı, güzellik ya da ideal aşk hayalinin eşlik etmesi
3. Kendisinin ‘özel’ ya da ‘tek’ olduğu inancı
4. Çok yoğun hayranlık duyulma ihtiyacı
5. Yetkili olma hissi
6. Kişileri kullanma
7. Empati yoksunluğu
8. Çoğunlukla diğerlerini kıskanma ya da diğerlerinin onu kıskandığına dair inanış
9. Kaba, kibirli davranış ve tutumlara sahip olma
Bazı kurumlarda ve bazı durumlarda narsizmin aslında fayda verebileceğinin de altını çizmel gerekir. Narsistler yüksek motivasyona sahip, kendini başarıya adamış; hatta eğer öncelikleri kendi tatminleriyse, kurumlar için değerli katkıları olabilir. Narsizmin ‘karanlık tarafı’nda ise bu tür patronların kendi profesyonel yeteneklerini geliştirmek için diğerlerini kullanabildiğini ve bu insanları önemsemediklerini görebiliriz.
Fakat yinede narsistik patronla çalışmak (Meryl Streep’in Şeytan Marka Giyer filmindeki karakteri gibi) kariyer başlatmak ya da hızlandırmak için mantıklı gelebilir. Herhangi bir empati ya da destek beklenilmemesiyle birlikte (Gordon Gekko karakteriyle Michael Douglas’ ın Wall Street’te dediği gibi: “Eğer bir arkadaş istiyorsan, köpek al”); onunla çalışırken öğrenilenlerin yararları, alt düzeyde olan kişi olarak ödemek zorunda kalınan duygusal maliyetten ağır basabilir.
Bu kişilik tipine uyan üstleriniz varsa; onların kişiliğinin farkında olup duygusal beklentilere (empati, anlayış ve destek) girmeden onlardan optimum düzeyde fayda sağlamaya çalışın.
Sizler de blogumda çalışmakta olduğunuz narsist patronlarınızı ve onları ‘yönetmek’ için neler öğrendiğinizi paylaşabilirsiniz.
Kaynak: Psychology Today
R U H D O K T O R U 
Bir Cevap Yazın